Povodom obeležavanja 19-te godišnjice od agresije NATO, delegacije Kluba generala i admirala Srbije, položile su cveće na spomen-obeležja žrtvama te surove, ničim izazvane, napadačke vojne akcije NATO alijanse.

Delegacija Kluba generala i admirala Srbije, u kojoj su bili general-majori u penziji Miloš Đošan, Vukajlo Čađenović i Branislav Dašić, odala je počast i položila cveće na Spomenik deci žrtvama agresije NATO u parku Tašmajdan u Beogradu.

Delegacija Kluba generala i admirala Srbije, general-majori u penziji, dr Luka Kastratović, Miroslav Filipović i Vladimir Pejak, položila je cveće i poklonila se senima svih žrtva agresije NATO, na Spomen obeležju „Večna vatra“ u Parku prijateljstva na Ušću u Beogradu.

Prisutnima se obratio  general-major dr Luka Kastratović:

 

Dame i gospodo, Drugarice i  drugovi, Rodbino i prijatelji porodica poginulih,

Dozvolite da Vas pozdravim i da se  zahvalim što ste došli u ovolikom broju da, zajedno, odamo poštu poginulima u agresiji NATO 1999. godine.

Pod izgovorom kritičkog sagledavanja istorije vrši se prekrajanje istorije, a u skladu sa direktivom Alana Dalsa, šefa CIA iz pedesetih godina, svetski moćnici pokušavaju da nam promijene svijest – da prihvatimo njihovu istinu i da se ponašamo u skladu sa njihovim interesima, odnosno u skladu sa njihovim direktivama i ultimatima.

Između ostalog pokušavaju da nas – Srbe i Srbiju, koja je kroz istoriju vodila samo oslobodilačke i odbrambene ratove, branila svoje ognjište, borila se za slobodu,  proglase genocidnom tvorevinom , a Srbe genocidnim narodom. Nas – žrtve agresije i genocida nastoje prikazati genocidnim narodom i izbrisati istinu o uzrocima, ciljevima i posledicama zločinačke agresije na našu zemlju.

Razbijanje Jugoslavije je bio dugotrajan, planski proces zapadnih moćnika. Fašisti su, na čelu sa Hitlerom, primenjivali strategiju “zavadi pa vladaj“, a evroatlanski moćnici “podijeli pa vladaj“, pri čemu se odvija kontradiktoran proces. Prvo nas podijele – razbiju, a onda nas opet, preko ucenjivačkih poglavlja, ujedinjuju, primaju u zajednicu evropskih naroda, pod nazivm Evropska unija. Čas nas hvale, čas nas kude, a neki onda prihvate i razmišljaju: pa šta ako se otcijepe, bićemo opet zajedno u Evropskoj uniji.

Kako nisu uspjeli da nas pokore savremenim diplomatskim trikovima i metodama, odnosno, u prvoj fazi podmićivanjem, u drugoj, šakalskoj fazi ubistvima krenuli su u treću, završnu fazu, sa bombama i raketama – u agrsiju.

Međutm, NATO u agresiji nije ostvario ni jedan postavljeni cilj, a trebalo je nas okupiraju za tri do pet dana, kao poklon jubilarnom zasedanju NATO, u aprilu 1999. godine, pa su nastavili  agresiju drugim sredstvima, što danas i ne pokušavaju da prikriju. Zaposjeli su KiM, ne poštujući rezoluciju 1244 SB OUN, formirali DZ Srbija i Crna Gora, kao prelazno rješenje ka seceiji Crne Gore, proglasili tzv. državu Kosovo, izgradili najveću vojnu bazu u Evropi poslije Drugog svjetskog rata, “Bonstil“, kod Uroševca, nazvanu po njihovom heroju koji se istakao sijući smrt u vijentnamskom ratu.

Danas, kada je Srbija podignuta na noge da pregovorima pronađe rješenje kosovskog pitanja, kada je Srbija ponovo sjela za pregovarački sto, na KiM tzv. bezbednosne snage lažne države Kosovo hapse Srbe povratnike na KiM i prebijaju Srbe koji ne žele da Albancima prodaju svoja imanja. Uz prećutno odobravanje “demokratskog“ Zapada, siju strah i trepet, šalju jasnu poruku da ne dozvoljavaju povratak prognanih. Pokušavaju da nas ucjenjuju i pritiskaju postepeno, metodom toplo-hladno. Smjenjuju pohvale za napredak i liderstvo u pojedinim oblastima sa ucejenama i obrnuto, ali sa jasnim porukama da moramo ponizno prihvatiti ono što oni predlože. Nastoje da nas prisile, što je za njih jedino rješenje, da se dobrovoljno pokorimo i priznamo tzv. državu Kosovo. Nije slučajno da su prije neki dan za novog komandanta baze Bonstil postavili pukovnika Nika Dučića, Amerikanca srpskog porijekla. Nastoje da nas još više ponize i da podignu morala njihovim istomišljenicima u Srbiji.

Iz pijeteta prema žrtvama NATO agresije smatram da treba i ove godine da ponovimo ranije izgovorene riječi na ovom mjestu:

I posle 19 godina krvare rane zločinačke agresije NATO, ne prestaju suze roditelja, braće i sestara poginule dece i svih stradalih, čija imena Otadžbina još nije popisala, proklinju vapaji nestalih koje su zlikovci oteli, da im se ni za grob ne zna, a posebno onih čije su  organe uzeli  da bi produžili život bezdušne, bogate klijentele tzv. “demokratskog Zapada“  koji su zdušno  finansirali i pomagali agresiju.

Još jednom smo se, po ko zna koji put u istoriji, za primjer čovečanstvu, suprostavili nemerljivo nadmoćnijem agresoru i očuvali dostojanstvo.

Imamo moralno pravo i obavezu, bez obzira na prepreke i žrtve, da se borimo za istinu o agresiji NATO, da se borimo protiv brisanja našeg pamćenja, da se borimo protiv prekrajanja istorije, za suverenitet i slobodu otadžbine.

Na to nas obavezuju žrtve agresije NATO i celokupna naša istorija..

I dalje ćemo insistirati da se precizno utvrde žrtve agresije NATO i da se legalizuje i obnovi ovaj spomenik, spomenik žrtvama agresije NATO „Večna vatra“.

Uvjereni smo da istorija neće zaboraviti i oprostiti NATO agresorima, a ni oima koji su agresiju prizivali.

Neka je vječna slava žrtvama  NATO agresije.

 

 

 

J

“